ایران و تمدن ایرانی از ماندگارترین تمدن‌های بشری است. وقتی ارتش هخامنشی بدون جنگ و خونریزی دروازه‌های بابل را گشود این پایانی بود بر همه تمدن‌های باستان، از سومر، آکد، فنیقی ها، مصریان، آشوریان تا بابلیان و آغازی شد برای ظهور و استقرار یک دولت مقتدر و بلامنازع جهانی به معنای واقعی با الگوهای کشورداری مدرن آن روزی، جالب این که در طول تاریخ هر کشوری یا قومی که داعیه ابرقدرتی و برتری جهانی داشت برای اثبات و تکمیل حاکمیت مطلق خود بر جهان ابتدا راه تقابل با ایران را در پیش گرفت. یونانیان، رومیان، اعراب، مغول‌ها تا پرتغالی ها، عثمانی ها، روسها، انگلیس و... و همه اینها بلااستثنا با ما جنگیده اند. بسیاری از اینها یا دیگر نیستند و یا جایگاه خود را از دست داده‌اند و اما آنچه همچنان پابرجاست ایران سربلند است. حوزه نفوذ فرهنگی ایران بسیار فراتر از مرزهای جغرافیایی آن است. این حوزه از بُعد ملی و ناسیونالیسم ایرانی بخش بزرگی از آسیای میانه را در بر می‌گیرد و از بُعد دینی و مذهبی بخش زیادی از خاورمیانه را.ایران امروز در کانون منابع انرژی جهان و بازار بزرگ خاورمیانه و آسیای میانه قرار دارد. امروز در نظام بین الملل شرایطی پیش آمده که ابرقدرت معاصر یعنی آمریکا نیازمند مهار رقبای بالفعل و بالقوه فعلی و آتی خود است. از چین، روسیه و هند در آسیا تا خود اروپای غربی. و بار دیگر ایران در کانون توجه این کشور قرار گرفته است. آمریکا امروز در موقعیتی قرار دارد که ناگزیر است تکلیف خود را با ایران معلوم کند. ایران با ثبات و مستقل و مقتدر در نظم نوین جهان وحتی در رشد و توسعه تولید جهانی اثرگذاری بیشتری دارد تا ایران ضعیف و منزوی، منافع آمریکا لزوماً همراستا با ترجیحات و اهداف و نیات اسرائیل نیست. در این شرایط حساس، دیپلماسی ایرانی یک رسالت تاریخی و سرنوشت ساز بر عهده دارد تا با تشخیص صحیح از معادلات بین الملل اجازه ندهد کشورهایی با اهداف متفاوت در مورد ایران به اتحاد و اجماع واحد و مخرب برسند. هر چند سالیان سال تحریم و انزوای بین المللی کشور را در نقطه‌ای آسیب پذیر قرارداده است و سرمایه‌های اجتماعی تضعیف شده اند. ولی ملت ایران بارها نشان داده اند که در مقابل دشمن خارجی متحد هستند و هیچ تحقیر و تهدیدی را نمی پذیرند و آنچه در جنگ‌های نابرابر و ناجوانمردانه آسیب می‌بیند و تخریب می‌شود سرمایه‌های آنهاست. اگر بگوییم که سردمدار تمدن عصر جدید یعنی آمریکا با این همه تحولات و پیشرفت‌های بشری هنوز به بلوغ امپراطوری هخامنشی نرسیده است، بیراه نگفته ایم. سلطه به دیگر کشورها از طریق تهدید، نابودی زیرساختها و سرمایه‌های یک کشور، کشتار و... موضوعی نیست که از حافظه تاریخی ملت‌ها به آسانی فراموش شود و این یک خطر همیشگی برای این ابرقدرت معاصر است.