مناطق آزاد را نمی‌توان به‌عنوان مبادی ورود قاچاق به کشور به حساب آورد زیرا مبادی ورود قاچاق به کشور مشخص است. عموما محصولات قاچاق از مسیر امارات، عراق،آذربایجان،افغانستان و پاکستان به ایران وارد می‌شود. ممکن است در مبادی ورود، منطقه آزاد هم باشد. لیکن بخش‌های زیادی از استان هرمزگان،بوشهر،خوزستان، کردستان و....منطقه آزاد نبوده درحالی که کالای قاچاق از این مبادی به کشور وارد می‌شود. ما مرزهای زمینی و دریایی وسیعی داریم که از آن طریق انواع کالای قاچاق به کشور وارد شده و به استان‌های هدف فرستاده می‌شود..البته به نظر می‌رسد بخشی از کالای دخانی قاچاق نیز از مبادی رسمی و به صورت غیر قانونی وارد کشور شده والبته برخورد جدی هم درهیچ یک از بخش‌ها با قاچاق انجام نمی‌شود. از آنجایی که در کشورمشکل آمار داریم، آمار قاچاق به درستی مشخص نیست. برای تعیین میزان آمار قاچاق سیگار باید میزان تولید، واردات و مصرف مشخص باشد. با کسر میزان تولید و واردات از کل مصرف، حجم قاچاق بدست می‌آید اما متاسفانه در ایران آمار دقیقی از مصرف نداریم به همین دلیل تشخیص اینکه چه سهمی از بازار در اختیار سیگار قاچاق است، کار دشواری است. سال 85 مرکز آمار گزارشی منتشر کرد و کل میزان مصرف سیگار را 55میلیارد نخ اعلام کرد. از آن سال تا امروز متاسفانه آمارگیری جدیدی اتفاق نیفتاده است. البته از آن طرف هم مجموعه سازمان‌های مدعی مبارزه با مصرف دخانیات، وزارت بهداشت، کمیسیون بهداشت مجلس و .. در مصاحبه‌ها و  گزارش‌های متعدد اعلام می‌کنند که هم میزان مصرف اضافه شده و هم سن مصرف کاهش یافته و خانم‌ها به جرگه مصرف کنندگان اضافه شده‌اند. البته بخشی از این گزارش‌ها در جامعه قابل رویت بوده و مورد تایید است. مرکز برنامه ریزی ونظارت بر دخانیات کشور که متولی انحصار دخانیات در کشور است، میزان مصرف سیگار را بین 75 تا 85 میلیارد نخ اعلام می‌کند. چنانچه حداقل مصرف کشور را 75 میلیارد نخ در نظر بگیریم، با توجه به تولید 55 میلیارد نخ سیگار در سال گذشته و عدم واردات رسمی سیگار به کشور، تفاوت حدود 20 میلیارد نخ بوده که به نظر می‌رسد از طریق غیرقانونی  وارد و توزیع شده است. مشاهدات میدانی هم تقریبا این موضوع را با انحراف پنج تا 6 درصدی تایید می‌کند. اگرچه سیگار در هر شکل برای سلامتی مضر است و توصیه این است که مصرف نشود، اما سیگارهایی که از مبادی غیر رسمی وارد کشور می‌شوند، فاقد نظارت‌‌های سختگیرانه دستگاه‌‌های متولی بوده و معلوم نیست این محصولات در کارگاه زیر زمینی با چه استانداردهایی تولید شده و چه موادی در آن استفاده شده است. بارها کالاهای دخانی مکشوفه قاچاق مورد آزمایش قرار گرفته‌اند و توصیه آزمایشگاه‌ها به سازمان کاشف وسازمان متولی  این بوده که کالای مکشوفه  تحت نظارت و با رعایت دستورالعمل ویژه امحاءگردد چراکه این کالا می‌تواند حتی برای کسی که مسئول امحای آن است، آسیب برساند. پس بدیهی است که سیگارهای قاچاق آسیب بیشتری به سلامت عمومی جامعه وارد می‌کنند. علاوه بر مضرات سیگارهای قاچاق برای بهداشت جامعه، این محصولات به خزانه کشور هم آسیب می‌زنند. زیرا اگر این کالا در داخل تولید می‌شد از محل عوارض و مالیات قانونی، خزانه دولت هم شارژ می‌شد. اگر 20 میلیارد نخ قاچاق شده در داخل تولید می‌شد، نیروی انسانی زیادی درگیر تولید شده و اشتغال بیشتری را در این بخش شاهد بودیم. همچنین بخشی از مواد اولیه این میزان سیگار در داخل تولید شده  و افراد دیگری در حوزه تولید مواد اولیه فعال می‌شدند. قاچاق، سیگار داخلی را هدف قرار داده‌ است. عمده سیگار بازار ما که از طریق قاچاق وارد می‌شود هم ردیف برندهای ایرانی است. اگر 500 نوع محصول قاچاق داشته باشیم، حدود 450 نوعش در محدوده قیمت‌های تولیدات داخلی قرار دارد و قطعا آسیب مستقیم به سهم تولیدات داخلی وارد می‌کنند و به اشتغال در این بخش آسیب می‌زند.امیدواریم نهادهای تصمیم‌ساز وتصمیم‌گیر با درک شرایط جغرافیایی ومنطقه‌ای کشور بدانند که برای کاهش میزان قاچاق سیگار می‌بایست صرفه اقتصادی قاچاق را کاهش داده ودر کنارآن با انجام مبارزه امنیتی،اطلاعاتی و انتظامی محیط را برای فعالیت قاچاقچیان نا امن نمود. انشاءا...