هیئت وزیران در جلسه مورخه 1/7/1386 بنا به پیشنهاد شماره 438556 مورخ 23/12/1385 وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و به استناد ماده (18) قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات مصوب 1385 آیین نامه اجرایی قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات را به شرح زیر تصویب نمود: 

ماده 1- در این آیین نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌رود: 

قانون: قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات (مصوب 1385)  

ستاد: ستاد کشوری کنترل و مبارزه با دخانیات 

تبلیغ: هرگونه فعالیت یا اقدام که به شکل مستقیم یا غیر مستقیم در معرفی، تحریک و تشویق  افراد به خرید و مصرف محصولات دخانی انجام شود. 

بسته بندی: محصولات دخانی عرضه شده در بسته هایی از قبیل پاکت، کارتن، قوطی و لفافه. 

محصولات دخانی: هر ماده یا فرآورده ای که تمام یا بخشی از ماده خام تشکیل دهنده آن گیاه توتون یا تنباکو یا مشتقات آن (به استثنای مواد دارویی مجاز ترك دخانیات به تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) باشد. 

استعمال دخانیات: هرگونه مصرف مواد دخانی از قبیل دود کردن، مکیدن، جویدن یا استنشاق از راه بینی و دهان. 

سازمانهای غیر دولتی: تشکل‌ها و نهادهای غیر دولتی و مردمی از قبیل انجمن، جمعیت، کانون، مرکز، گروه، مجمع، خانه و موسسه که توسط گروهی از اشخاص حقیقی یا حقوقی غیر دولتی با رعایت قوانین و مقررات مربوط تاسیس شده و به تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی پیشگیری از استعمال محصولات دخانی و یا مبارزه با تولید، استعمال و ترویج مواد دخانی هدف اصلی یا از جمله اهداف آنها می‌باشد. 

اماکن عمومی: محل هایی که مورد استفاده و مراجعه جمعی یا عموم مردم است از قبیل اماکن متبرکه دینی، بیمارستانها، درمانگاهها، سالنهای همایش، سینماها، فضاهای عمومی، مهمانخانه ها، و مهمانسراها و میهمانپذیرها، خوراك‌سراها (رستورانها)، قهوه خانه ها، کارخانجات، گنجینه‌ها (موزه‌ها)، پایانه های مسافربری، فروشگاههای بزرگ،اماکن فرهنگی، اماکن ورزشی، کتابخانه های عمومی، مدارس، دانشگاهها و مراکز آموزشی و پژوهشی، وسایل نقلیه عمومی، موسسات و سازمانهای دولتی و عمومی، نهادهای انقلاب اسلامی، بانکها و شهرداریها و هر نوع مرکز و محل جمعی دیگر. 

ماده 2 – تبلیغ محصولات دخانی به هر نحو ممنوع است.  

ماده 3 – استفاده از نام و علامت تجاری شرکت های تولید کننده انواع فرآورده های دخانی بر روی دیگر کالاها که تبلیغ مصرف مواد دخانی محسوب شود، ممنوع است.

ماده 4 – فروش و عرضه محصولات دخانی توسط عاملین مجاز نباید به نحوی باشد که نمایانگر تبلیغ محصولات دخانی برای عموم باشد.  

ماده 5 – اعطای هر گونه کمک، اعانه و حمایت اعم از مادی و غیر مادی توسط تولید کنندگان، واردکنندگان  و  صادرکنندگان  محصولات دخانی  که  تبلیغ  محصولات دخانی  محسوب  شود،    ممنوع است.  

ماده 6 – ورود، تولید، توزیع، خرید و فروش هرنوع وسایل و کالای تبلیغی محصولات دخانی ممنوع است. با کالاها و وسایل مکشوفه تبلیغی طبق مقررات عمل خواهد شد.  

ماده 7 – به منظور حفظ سلامت عمومی به ویژه محافظت در مقابل استنشاق تحمیلی دود محصولات دخانی، استعمال این مواد در اماکن عمومی ممنوع است.  

ماده 8 – مسئولیت اجرای ممنوعیت استعمال دخانیات در اماکن عمومی و سایر اماکن مندرج در قانون با مدیران یا کارفرمایان یا متصدیان اماکن مربوط است.  

ماده 9 – متصدیان، کارفرمایان و مسئولین اماکن عمومی موظفند تابلوهای هشداردهنده مبنی بر ممنوعیت مصرف محصولات دخانی در نقاط مناسب و در معرض دید عموم نصب نمایند.  

ماده 10 – فروش محصولات دخانی به افراد از طریق اینترنت و دستگاههای خودکار فروش ممنوع است.  

ماده 11 – فروشنده باید در صورت مشکوك بودن سن خریدار، مدرك شناسایی مبنی بر داشتن حداقل (18) سال سن را از وی  تقاضاکند.

ماده 12– فروش و عرضه محصولات دخانی توسط اشخاص حقیقی و حقوقی بدون پروانه فروش ممنوع است. 

ماده 13 – وزارت بازرگانی موظف است فهرست اشخاص حقیقی و حقوقی را که طبق ماده (7) قانون دارای پروانه فروش

(فروشندگان مجاز) محصولات دخانی می‌باشند، در اختیار ستاد قرار دهد.  

تبصره – مجوز عاملیت بازرگانی محصولات دخانی توسط شرکت دخانیات ایران بر اساس قوانین و مقررات مربوط صادر خواهد شد.  

ماده 14 – نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران موظف است در کلیه مراحل اجرایی عملیات بازرسی اماکن عمومی و محل های عرضه مواد دخانی همکاری لازم را با مامورین و بازرسین وزارتخانه های بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و بازرگانی بعمل آورد. 

ماده 15 – کلیه مامورین بهداشتی و سایر مامورین ذیربط در اجرای این قانون موظفند گزارشهای خود را بر حسب مورد جرایم موضوع این قانون برای مراجع ذیصلاح ارسال دارند.  

ماده 16 – کلیه محصولات دخانی باید در بسته بندی و با شماره سریال و برچسب ویژه شرکت دخانیات ایران عرضه یا بفروش برسد. درج عبارت «مخصوص فروش در ایران» بر روی  کلیه بسته بندیهای فرآورده های دخانی وارداتی الزامی است. 

تبصره 1 – فروش محصولات دخانی بصورت فله ای، باز و یا نخی ممنوع است.  

تبصره 2 – فروشگاههای واقع در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی نیز ملزم به رعایت این ماده هستند.  

ماده 17 – به منظور جلوگیری از ورود محصولات دخانی، وزارتخانه های کشور و بازرگانی، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، صنایع و معادن و امور خارجه هماهنگی لازم را با کشورهای همسایه بعمل آورند و گزارش آن را به ستاد ارسال نمایند.

ماده 18 – شرکت دخانیات ایران موظف است استانداردهای ملی را در تولید و عرضه محصولات دخانی رعایت نماید. تولید و واردات محصولات دخانی مغایر با معیارهای تعیین شده در قوانین مربوط و این آیین نامه و دستورالعملهای مرتبط ممنوع است. 

شرکت دخانیات ایران موظف است با اعمال برنامه ریزی و با هماهنگی ستاد سطح زیر کشت توتون و تنباکو را بر اساس نیاز کارخانجات داخلی تعین نماید و از افزایش سطح زیر کشت بیشتر از نیاز کارخانجات داخلی با هماهنگی نیروی انتظامی جلوگیری بعمل آورد. وزارتخانه های جهاد کشاورزی و صنایع و معادن موظفند در صورت کاهش میزان نیاز به توتون و تنباکو کارخانجات داخلی، جایگزین تدریجی زراعت توتون و تنباکو را با سایر محصولات کشاورزی در الگوی کشت مناطق تولید و فرآوری محصولات دخانی مورد مطالعه و اجرا قرار دهند.  

تبصره – پرداخت یارانه در زمینه  کشت، داشت و برداشت  توتون و تنباکو  به هر شکل مجاز نمی باشد. 

ماده 19 – تا دو درصد (2%) از سر جمع مالیات مذکور در ماده (8) قانون در بودجه سنواتی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی منظور می‌گردد تا برای تحقق اهداف مبارزه و کنترل استعمال مواد دخانی در اختیار سازمانها، موسسات و جمعیت‌ها قرار گیرد.  

تبصره – ستاد ضوابط کمک به سازمانهای غیر دولتی را تعیین و تصویب خواهد کرد.  

ماده 20 – هر سه سال یکبار، حداقل و حداکثر جزای نقدی مقرر در قانون به پیشنهاد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بر اساس نرخ رسمی تورم سالانه که توسط بانک مرکزی اعلام می‌شود با تصویب هیئت وزیران افزایش می‌یابد. 

ماده 21-  دستگاههای موضوع ماده (160) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران موظفند برنامه های آموزشی و تبلیغی مصوب ستاد را برای پیشگیری از استعمال دخانیات و مبارزه با آن، اجرا نمایند. 

ماده 22 – وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است تسهیلات و امکانات آزمایشگاهی لازم را برای تعیین مواد و ترکیبات منتشره مواد دخانی فراهم نماید.  

ماده 23 – دستگاههای ذی ربط به ویژه شرکت دخانیات ایران موظفند اطلاعات مورد نیاز در رابطه با مفاد این آیین نامه را در اختیار ستاد قرار دهند.  

ماده 24 – دبیر خانه ستاد در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مستقر است و معاون سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دبیر ستاد خواهد بود.  

ماده 25-  وظایف دبیرخانه به شرح زیر تعیین می‌گردد:   

انجام بررسیهای لازم در خصوص پیشنهاد های قابل طرح در ستاد و تنظیم دستور جلسات آن 

پیگیری مصوبات ستاد 

راه اندازی کارگروههای تخصصی ملی و استانی و نظارت بر آنها 

انجام هماهنگی های لازم با سایر وزارتخانه‌ها و سازمانها برای دعوت آنها به شرکت در جلسات بر حسب مورد.

تدوین و ارائه گزارش عملکرد ستاد. 

انجام سایر امور اداری که توسط ستاد به دبیر خانه محول می‌گردد.

جمع آوری و ثبت اطلاعات و آمار

هماهنگی امور اجرایی مربوط به قانون

تهیه و تدوین دستورالعملها و پیشنهاد راهبردها به ستاد 

ماده26- تعداد اعضا، ترکیب، وظایف و سایر مقررات مربوط به کارگروههای تخصصی طی دستورالعملی که به تصویب ستاد می‌رسد، تعیین می‌گردد.