ترانزیت یکی از مبادی اصلی قاچاق کالای دخانی به ایران
لزوم تدوین ضوابط اختصاصی نظارت بر ترانزیت کالای دخانی
حسب گزارشهای سازمانهای ذیربط و بررسیهای کارشناسی، یکی از مبادی اصلی قاچاق کالای دخانی به کشور ترانزیت است. آماری در مورد میزان و سهم ترانزیت در قاچاق کالای دخانی در دست نیست (برخی گزارشها و آمارهای غیررسمی در سنوات گذشته حکایت از قاچاق یک سوم کل کالای ترانزیتی به ارزش 2.6 تا 10 میلیارد دلار در سال دارد که مورد قبول گمرک نیست) لیکن قرائن و امارات نشان میدهد، ترانزیت یکی از راهها و شگردهای اصلی مورد استفاده قاچاقچیان محصولات دخانی است.
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی طی گزارش شماره 17952 دی ماه 1400 تحت عنوان «بررسی پدیده قاچاق کالا و ارز، شیوههای وقوع قاچاق و آثار آن» در بیان روشها و شیوههای وقوع قاچاق، چهار روش را احصاء نموده که مصادیق رویههای ترانزیتی بهعنوان یکی از این شیوهها عبارت است از:
1- اعلام وصول صوری محموله در مقصد
2- تخلیه کالای اظهارشده در بین مسیر ترانزیت
3- تخلیه کالای اظهارنشده در بین مسیر ترانزیت
4- حمل کالای قاچاق (از مبادی غیررسمی) تحت عنوان کالای ترانزیت
هر چند ترانزیت برای کشور درآمد ایجاد میکند و در این راستا در گزارش پنجم دفتر طرح جامع و مدلهای حملونقل وزارت راه و شهرسازی تحت عنوان «عارضهیابی فرایند ترانزیت و شناسایی 66 مشکل تأثیرگذار بر این بخش» اعلام میدارد که؛ با توجه به موقعیت استراتژیك ایران در منطقه، ترانزیت كالا و نقشآفرینی در زنجیره تأمین بینالمللی میتواند یكی از راهكارهای اصلی برای رشد اقتصادی و درآمدزایی در كشور باشد. این در حالی است که سهم کالای دخانی از کل کالاهای ترانزیتی کشور حدود 1 درصد است و درآمد حاصل از ترانزیت کالای دخانی قابلمقایسه با خسارت ناشی از قاچاق کالای دخانی از مسیر ترانزیت نیست؛ لذا ضرر و زیان ناشی از ورود کالای دخانی قاچاق از طریق ترانزیت بسیار قابلتوجه و غیرقابلچشمپوشی است.
نکته جالب ماجرا آنجا است که عمده برندهایی که بهوسیله ترانزیت منتقل میشوند در کشورهای مقصد اساساً بازاری ندارند و یا میزان مصرف آنها با حجم ترانزیت همخوانی ندارد، درحالیکه سیگارهای مذکور سهم و بازار مصرف قابلتوجهی در داخل کشور ما دارند. از سوی دیگر نبود مشخصه مرتبط با کشور مقصد از قبیل بارکد و هالوگرام بر روی سیگارهای ترانزیتی و وجود برخی قراین از جمله وجود پیام بهداشتی به زبانی غیرفارسی بر روی سیگارهای قاچاق مکشوفه دلالت بر آن دارد که اغلب سیگارهای ترانزیتی در داخل تخلیه میشود و یا مجدداً به داخل کشور منتقل میشود. در این شرایط با پیگیری وزارت صنعت، معدن و تجارت و بر اساس مصوبه جلسه 106 مورخ 1394/07/14 ستاد مبارزه با قاچاق كالا و ارز، اخذ مجوز از مركز برنامهریزی و نظارت بر دخانیات برای ترانزیت محمولات دخانی الزامی گردید و در این راستا دفتر نظارت بر ترانزیت گمرک ایران در بخشنامهای به شماره 95/173983 مورخ 1395/09/24 اعلام کرد: براساس نامه مدیرکل دفتر مبارزه با قاچاق کالاهای هدف ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز، ترانزیت کلیه کالاهای دخانی با هر نوع علائم تجاری (برند) در صورت صدور مجوز عبور از سوی مرکز برنامهریزی دخانیات وزارت صنعت، معدن و تجارت و صرفاً ارسال مجوز از طریق سامانه پنجره واحد تجارت فرامرزی به گمرک بلامانع است.
سیاست محدودیت یا نظارت بر ترانزیت کالای دخانی که دارای مبانی علمی و کارشناسی بود و در عمل نیز مؤثر واقع شده و در نتیجه آن میزان کالای قاچاق دخانی در بازار کاهشیافته بود، متأسفانه فقط یک سال اجرا گردید. متعاقباً وزارت راه و شهرسازی با این توجیه که یكی از مشكلات اصلی در فرایند ترانزیت، عدمثبات در قوانین و مقررات ترانزیت است و این امر موجب میشود ریسك عبور كالا از ایران به طرز قابلتوجهی افزایش پیدا كند، ایجاد ممنوعیت و محدودیت برای ترانزیت كالا كه توسط نهادهای مختلف حاكمیتی وضع میشود، را یكی از مصداقهای عدمثبات قوانین ترانزیت تشخیص داده و همچنین با استناد به بخشنامه مورخ 1393/12/11 معاون اول رئیسجمهور كه در آن بر مرجعیت شورایعالی هماهنگی ترابری كشور در تمامی تصمیمات تأثیرگذار بر فرایند ترانزیت، اشاره شده بود، موضوع ترانزیت کالای دخانی را در دستور کار شورایعالی هماهنگی ترابری کشور قرارداد. شورایعالی هماهنگی ترابری کشور در نشست 196 مورخ 1396/07/30 بدون اشاره به مصوبه ستاد مبارزه با قاچاق كالا و ارز، بهموجب بند یک مصوبات جلسه مذکور مقرر نمود: «اخذ هر گونه مجوز از مرکز برنامهریزی و نظارت بر دخانیات کشور جهت ارائه به گمرك و محدودیتهای وضع شده برای ترانزیت کالاهای دخانی لغو گردید. همچنین مقرر شد تمامی اطلاعات موردنیاز ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز مطابق قوانین موجود در اختیار ستاد و دستگاههای مربوطه قرار گیرد، موضوع اخذ مجوز از مرکز برنامهریزی و نظارت بر دخانیات کشور برای ترانزیت کالاهای دخانی و ممنوعیت و محدودیتهای مربوطه مورد بررسی قرار گرفت و باتوجهبه اینکه محدودیتهای عبور خارجی دخانیات مغایر ماده 124 قانون امور گمرکی و ماده 3 قانون حملونقل و عبور کالاهای خارجی از قلمرو جمهوری اسلامی ایران و مفاد آییننامههای اجرایی در قوانین یادشده است و همچنین عدم رعایت بخشنامه معاون اول محترم رئیسجمهور در مورد لزوم تأیید تمامی دستورالعملهای تأثیرگذار بر فرایند ترانزیت قبل از صدور توسط شورایعالی هماهنگی ترابری کشور، مقرر گردید در راستای اجرای قوانین و مقررات ترانزیت، اخذ هر گونه مجوز از مرکز برنامهریزی و نظارت بر دخانیات کشور جهت ارائه به گمرك و محدودیتهای وضع شده برای ترانزیت کالاهای دخانی لغو گردد. لیکن تمامی اطلاعات موردنیاز ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز مطابق قوانین موجود در اختیار ستاد و دستگاههای مربوطه قرار گیرد.»
شکایت مطروحه در دیوان عدالت اداری برای ابطال مصوبه نشست 196 شورایعالی هماهنگی ترابری کشور نیز با صدور دادنامه شماره 9809970906010128 مورخ 1398/04/29 از هیئت تخصصی اداری و امور عمومی که مقرر میدارد: «با توجه به اوراق و محتویات پرونده نظر به اینکه در خصوص ترانزیت کالاهای خارجی قانونگذار در ماده 3 قانون حمل و نقل و عبور کالاهای خارجی مصوب سال 1374 تعیین تکلیف نموده است و این آخرین اراده قانونگذار در خصوص چگونگی ترانزیت کالا از کشور است و عموم و اطلاق شامل کالاهای ترانزیتی دخانی نیز میگردد. در این قانون تعیین مصادیق و موارد ممنوعه را به عهده شورایعالی امنیت ملی گذارده و در خصوص مواد دامی و نباتی و شیمیایی نیز اخذ مجوز را لازم دانسته است. با عنایت به اینکه ترانزیت کالای دخانی از موارد مذکور در ماده 3 مرقوم نمیباشد از طرفی مقررات استنادی شاکی منصرف از موضوع ترانزیت کالاهای دخانی است بنابراین در مجموع شکایت مطروحه موجه نیست رأی به رد آن صادر و اعلام میگردد.» مسموع واقع نگردید و عملاً مصوبه جلسه 106 مورخ 1394/07/14 ستاد مبارزه با قاچاق كالا و ارز، دایر بر الزام به اخذ مجوز از مركز برنامهریزی و نظارت بر دخانیات برای ترانزیت محصولات دخانی کان لم یکن گردید.
نظارت دولتها بر تجهیزات تولید دخانی و محصولات دخانی ترانزیتی و عبوری برابر پروتکل ریشهکنی تجارت غیرقانونی محصولات دخانی موضوع قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به تشریفات (پروتکل) ریشهکنی تجارت غیرقانونی محصولات دخانی مصوب 1394 الزامی است و از تعهدات بینالمللی کشورهای عضو پروتکل محسوب میشود. در این راستا بند 3 ماده 12 پروتکل ریشه کنی تجارت غیرقانونی محصولات دخانی مقرر میدارد: «هر عضو طبق قوانین ملی جهت جلوگیری از تجارت غیرقانونی فرآوردههای دخانی، اقدامات کنترلی و تأییدی را نسبت به گذر و ترابری بین المللی فرآوردههای دخانی و تجهیزات تولیدی در داخل قلمروی خود سازگار با مفاد این تشریفات (پروتکل) تصویب و اعمال خواهد کرد.» البته در اجرای این ماده از پروتکل تاکنون ضوابط مشخصی در کشور ما تدوین و تصویب نشده است.
مسئولان گمرک در مصاحبهها تأکید دارند که با اتخاذ تدابیری از جمله راهاندازی سامانه الکترونیکی ترانزیت، استفاده از دستگاههای ایکسری پرسرعت، راهاندازی اتاق مانیتورینگ در ستاد مرکزی گمرک ایران و استفاده از جیپیاس و از پلمپهای هوشمند برای کامیونهای ترانزیت، نظارت کافی بر ترانزیت و پیشگیری از پدیده قاچاق وجود دارد. در سنوات اخیر نیز بهمنظور کنترل ترانزیت و جلوگیری از قاچاق ترانزیتی ضوابطی ابلاغ گردیده که ذیلاً احصاء شده، لیکن اقدامات و مقررات مذکور به طور اختصاصی به کالای دخانی نپرداخته و متأسفانه در عمل نیز توفیقی برای رصد ترانزیت محصولات دخانی و پیشگیری از قاچاق ترانزیتی به دست نیاورده است. مقررات مذکور عبارت است از:
بخشنامه گمرك در خصوص موضوع كنترل کامیونهای عبوری جهت جلوگیری از انتقال كالاهای قاچاق مورخ 4 اسفند 1400.
بخشنامه گمرک درخصوص نامه سازمان جهانی گمرک راجع به عملیات pathfinder با موضوع انواع دخانیات، توتون، تنباکو، محصولات و تجهیزات مربوط به دخانیات، مواد شیمیایی، کاغذها و سایر مواد دخیل در تولید غیرقانونی محصولات دخانی.
دستورالعمل گمرك در خصوص عبور خارجی و کارنه تیر(tir carnet) مورخ 1401/09/12 .
تصویبنامه شماره 47864/ ت 60878 ه مورخ 1402/03/22 درخصوص تعیین مصادیق و شرایط تشخیص ظنقوی موضوع ماده (42) مکرر قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز.
بهنظر میرسد تدوین ضوابطی به استناد بند 3 ماده 12 پروتکل ریشهکنی تجارت غیرقانونی محصولات دخانی و در چارچوب ماده 42 مکرر قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز و ماده 55 قانون امور گمرکی، همچنین وظایف و اختیارات حاکمیتی وزارت صنعت، معدن و تجارت در حوزه محصولات دخانی (موضوع تصویبنامه شماره 80681ت 46360 ه مورخ 1391/04/27) که بهموجب آن بدون اعمال ممنوعیت، بتوان بر فرایند ترانزیت کالای دخانی نظارت نمود، مغایرتی با ماده 124 قانون امور گمرکی و تبصره 1 ماده 3 قانون حملونقل و عبور کالاهای خارجی از قلمرو جمهوری اسلامی ایران نداشته باشد. بدیهی است مبنای این مقررات، پیشگیری از قاچاق کالای دخانی در پوشش ترانزیت است و بدینطریق ضمن ایجاد حساسیت مضاعف، با اجرای ضوابط اختصاصی مدون، باب سوءاستفاده از رویه ترانزیتی بسته خواهد شد؛ لذا در این زمینه پیشنهاد مینماید دستورالعمل ترانزیت کالای دخانی با مشارکت انجمنهای تخصصی تهیه شود و ضمن مداخله دادن قانونی ستاد صنایع دخانی در پروسه صدور مجوز ترانزیت، در مورد برندهایی که در داخل کشور نماینده رسمی دارند، از نماینده مذکور استعلام صورت گیرد.
حمید رضا نوروزی
کارشناس ارشد حقوق و وکیل دادگستری